Hallerimiz

Babıali, basın için Bâb-ı Âlî iken…

“Müzikal için Broadway, sinema için Hollywood, borsa için Wall Street ne demek ise Türkiye basını için de Babıali oydu bir zamanlar” diye yazıyor bir ekşisözlük yazarı…2005’te Cumhuriyet gazetesinin de Şişli’ye taşınmasıyla, Türkiye Gazeteciler Cemiyeti’nin çıkardığı Bizim Gazete dışında hiçbir gazetenin kalmadığı mekan olarak çıkıyor Babıali. Her ne kadar şimdilerde yeni adıyla Türkiye “medyasının” mekansal yapıtaşlarını plazalar oluştursa da, birçoğu Babıali’de bile kurulmayan bu gazete ve yayın topluluklarında çalışan biz genç gazeteciler için mini tarih fena olmaz mıydı? Üstatlarımız da okusun elbette, bir yanlışımız olursa düzeltsinler.

Babıalinin kökeni

Bâb-ı Âlî, I. Abdülhamid zamanından itibaren Sadrazam Sarayı’na verilen isimdi. Bir anlamda Osmanlı Devleti’nin idare merkeziydi. Bu yeni Osmanlıca kelime Arapçadaki “kapı” anlamına gelen “bâb” ile Farsçada “yüce” anlamına gelen “âlî” ile birleşmesiyle oluştu.

Cumhuriyetin ilanından sonra bu binaların bir kısmı Vilayet Konağı olarak kullanılmaya başlandı. Yapı üzerindeki neoklasik ayrıntılar kaldırıldı ve bina yalın bir biçimde sıvandı. 1980’lerin sonlarında ve 1997 yılında binayı eski görünümüne kavuşturmak için bazı restorasyonlar yapıldı.

Babıali’nin çevresinde Türk basınının yoğunlaşmaya başlaması, Osmanlı dönemine dayanır. Osmanlı hükümetinin bu binada çalışması yeni ortaya çıkan Türk basınının haber kaynağına yakınlığı açısından bu binanın çevresinde odaklaşmasına neden oldu. Sirkeci’den başlayıp Babıali binasının önünden geçerek giden Cağaloğlu yokuşunun iki yanındaki ve yan sokaklarındaki matbaa ve gazete binalarını kapsayan yerin adı Babıali olarak anılmaya başlandı.

Cumhuriyet dönemi ve sonrası

Her ne kadar Cumhuriyet dönemiyle birlikte hükümet Ankara’ya taşınmış olsa da, Türkiye basını Babıali’de kaldı. Bütün 20. yüzyıl boyunca Türkiye’nin bütün önemli gazetelerinin merkezleri ve basımevleri bu bölgede bulundu. Ayrıca birçok kitapevleri de bu bölgede açıldı.

1950’lerin sonlarında bölgenin yerleşim planında yeri olan başlıca gazeteler şunlardı: Hürriyet, Milliyet, Cumhuriyet, Türkiye, Vatan, Akşam, Son Posta, Son Telgraf, Yeni Sabah, İstanbul Ekspres ve Yeni Gazete.

Ancak 20. yüzyılın sonlarında gazeteler bu bölgeye sığamaz oldular ve yavaş yavaş bölgeyi terkettiler.

2005 yılında Cumhuriyet gazetesinin tarihi binasından taşınmasıyla Babıali’nin Türk basınına adını veren işlevi son buldu.

Babıaliyi hiç görmeyenler

1950’lerden sonra Türkiye elbette nice askeri darbeler gördü, ekonomik krizler yaşadı ve büyük sermaye değişiminlerine şahit oldu. Belki de bunun en büyük yansımalarında biri ise basında gerçekleşti. 1950’lerde adını saydığımız gazetelerin en az yarısını şimdilerde hatırlamıyoruz bile. Şimdi ise raflarda bulunan gazetelerin çok büyük bir bölümü isim geleneğini korumakla beraber (posta, zaman, vatan, sabah, vakit, bugün, vb. ifadelerini taşıyan onlarca “Babıali” gazetesi vardı), Babıali’de değil plazalarda kuruldu. Bu listeye internet haber ajanlarını katmıyoruz bile.


Konuyla ilgili kitaplar

Hıfzı Topuz – Türk Basın Tarihi

Orhan Koloğlu – Bir Zamanlar Babıali

Emin Karaca – Babıali Sohbetleri

Neciz Fazıl Kısakürek – Babıâli’nin Hikâyesi

Süleyman Çapanoğlu – Basın Tarihimize İlave


Meyhane baskısı nedir?

Eskiden gazetelerin “akşam baskısı” olurdu. Akşamları saat 19 civarında makinadan çıkıp uzak yerlere gönderilen gazetelerin adıydı. Ama bu gazetelerin bazıları İstanbul içinde de dolaşırdı. Vapur iskelelerinden başlayarak, Taksim, Beyoğlu gibi belirli yerlerindeki sokak bayilerince satışa çıkarılırdı. Gazetelerin üzerinde ise ertesi günün tarihi olurdu.

İstanbul’daki birkaç bin kişi o sayede, gazetesini bir gün önceden okurdu.

Akşam baskısının okurları mı? Genelde geç saatler olduğu için o saatlerde, lokantada veya diğer eğlence yerlerinde bulunanlardı. Gazete satıcıları, oralara da girer çıkar, satışlarını yaparlardı. Bu yüzden, akşam baskılarının diğer adı “meyhane baskısı”ydı. Yeni dağıtım tekniklerinin gelişmesiyle bu uygulama yok oldu.


BAZI GAZETELERİN YERLERİ

Cumhuriyet

Kuruluş: 7 mayıs 1924

Şimdiki adresi: Prof. Nurettin Mazhar Öktel Sok No: 2, şişli

Eski adresi:  Türkocağı Cad. 39/41, Cağalıoğlu

İlk adresi: Pembe köşk, Cağalıoğlu

Bulunduğu yıllar: 1924 – 2005

Milliyet

İlk adresi: Çatalçeşme Sokağı, Cağalıoğlu

İkinci adresi: Nuruosmaniye Caddesi, Cağalıoğlu

Bulunduğu yıllar: 1950 – 1993

Hürriyet

Adres: Babıali caddesi no: 15 – 17

Bulunduğu yıllar: 1948 – 1993

BAZI ESKİ GAZETELER:

Tercüman

Adres: Beşiktaş Hahreddin iskelesi no: 17

Bulunduğu yıllar: 1955 – 1960

Son Posta

Bulunduğu yıllar: 1930 – 1960

Babıalide Sabah 

Adres: Şerefefendi sokak no: 45 Cağalıoğlu

Bulunduğu yıllar: 1965 – 1983

Zaman (günümüzdeki Zaman gazetesi değil)

Adres: Nuruosmaniye caddesi şeref sokağı, Cağalıoğlu

Bulunduğu yıllar: 1949 – 1952


(Journo dergisinin Nisan 2016’da yayımlanan ikinci sayısından)

Barış Mumyakmaz

Journo E-Bülten