“Türkiye’de ilk kez Van Büyükşehir Belediyesi Meclisi’nce kurulan Van Büyükşehir Belediyesi Kadın Politikaları Daire Başkanlığı, çalışmalarına başladı. Daire başkanlığı bünyesinde, Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele, Kadın Eğitim ve Araştırma ile Kadın Ekonomisini Geliştirme müdürlükleri kuruldu.”
Bu haber çok değil, 2015 yılının Ocak ayında Anadolu Ajansı tarafından yayınlandı. Daire Başkanlığı, geçen sene Aralık ayında büyükşehir belediyesine kayyım atanmasının ardından dağıldı, kadın çalışanları ise işsiz bırakıldı. Ayrıca daireye bağlı sığınmaevi de kayyımdan sonra kapatıldı. Kadın Politikaları Daire Başkanlığı’nın işten çıkarılan çalışanları, sekteye uğrayan kadın çalışmalarının kadınları nasıl etkilediğini 8 Mart vesilesiyle Journo’ya anlattı:
* Rojin Kadın Yaşam Merkezi’nde mesleki eğitimler veriyorduk. Sığınmaevi açmıştık. Kadınlara bir yaşam alanı yaratmıştık. “Alo Şiddet Hattı” kurmuştuk. Kayyım atanınca hem hat hem de sığınmaevi kapatıldı. Merkez ise işlevsiz hale getirildi. Bugün (dün) merkezde çalışan 53 kadının işine son verildiğini öğrendik.
* Mevcut sığınmaevleri kadınlar için uygun yerler değil, çok kalabalık oluyor. Biz kayyım aranmadan kapatılacağını tahmin ettiğimiz için kadınları başka yerlere dağıtmıştık. Ancak kapatıldığı gün dört kadın vardı. Biri ailesinin yanına döndü, ikisi devletin sığınmaevlerine gitti. Diğerine ne olduğunu bilmiyoruz.
* Hâlâ başvurular alıyoruz. Sokakta kalan kadınlar oldu. Gidecek yerleri yoktu. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’na yönlendirdik ama ne yaptıklarını bilmiyoruz. Kadınlar bizi belediyeden, mahalleden tanıyor. Ya da aracı olanlar oluyor. Sadece bir arkadaşımız en az altı kişiyle görüştü sığınmaevi kapatıldığından beri. Gerekli yerlere yönlendirdik ama sonrası hakkında bilgi vermiyorlar.
* Bizim sığınmaevimiz diğerlerinden farklıydı. Atölyeler açmıştık 0-6 yaş grubu çocuklar için alanlar oluşturmuştuk. Tarımsal faaliyet yürütülüyordu kadınlarla. Meyve ağaçları vardı, kadınlar meyveleri satıp para kazanabiliyordu. Çoğunun okuma yazması yoktu. Bazılarını meslek edinebilmeleri için atölyelere yönlendiriyorduk.
* Rojin Kadın Yaşam Merkezi ise göç alan grubun bulunduğu bir yerdeydi. Kadınlar hiçbir şey olmasa bile zaman geçirmek için geliyordu. Şiddet birimi, eğitim birimi vardı. Kadınların tek sosyal alanı orasıydı.
* Sığınmaevi kiralıktı, kapatılınca şahsa geri verildi. Yaşam merkezinin de bugün itibariyle gerçekleşen işten çıkarmalar sonucunda ne olacağını göreceğiz. 53 kadın işsiz bırakılarak mağdur edildi. Her biri bir aileye bakıyordu. Üç yıldır belediyede çalışıyorlardı. Bugüne kadar Van’daki belediyelerinden 710 civarında kişi işten çıkarıldı. Bu sayısının neredeyse yarısı kadındı.
